Wijnblog door Jeroen
Daar zaten we dan, fris uit de ochtendvlucht, neergestreken op het plein van een Middeleeuws dorpje aan de rand van de nog altijd actieve Etna. Terwijl wij wachtten op de verhuurder van ons vakantiehuisje, namen we een espresso à 80 cent, mét ijsje erbij, en gaven we onze ogen te kost aan de Italiaanse macho’s die af en aan een rondjes reden op hun voor dit slaperige dorpje veel te grote motors. Dit is Sicilië! Hier vind je tussen alle kronkelweggetjes kleine authentieke dorpjes waar de tijd heeft stil gestaan en waar je je op de filmset van de Godfather waant. Door de centrale ligging van het eiland heeft het land een rijke historie en alle bewoners c.q. bezetters hebben het eiland gemaakt tot wat het nu is. Zo namen de Grieken hun druiven en olijven mee, de Romeinen hun graan en de Moren hun citroenen. Tot op de dag van vandaag vind je deze diverse invloeden terug. Wat hebben wij hier heerlijk gegeten!
Om de wijn staat het eiland in de rest van Europa minder bekend. Er was weinig uitvoer van kwaliteitswijnen en over het algemeen werden er vooral zwaardere, zondoorstoofde, kruidige wijnen gemaakt. Weinig geraffineerd en niet bepaald in balans. Echter, Sicilië heeft een inhaalslag gemaakt en het goede nieuws is dat Siciliaanse kwaliteitswijnen steeds vaker de Europese markt weten te vinden.
De bekendste en meest aangeplante druif is Nero d’Avola. Ook wel bekend als Calabrese, omdat hij waarschijnlijk afkomstig is van het vaste land, Calibrië. De wijn van deze druif is er in veel verschillende stijlen, afhankelijk van waar de druif groeit. Aan de kust is het vaak droog en zonnig, in de heuvels wat vochtiger. De wijn heeft in ieder geval een diepe donker kleur en zit vol tannine en smaken van kers en pruim. De wat complexere wijnen hebben ook chocoladetonen. Tegenwoordig worden lokale druivenrassen vaak geblend met internationale druiven zoals Shiraz. Witte wijn uit Sicilië is overigens vaak een blend van verschillende lokale druivensoorten.
Al 2000 jaar maakt men op Sicilië de versterkte wijn Marsala. In de 18de eeuw werd deze wijn ongekend populair in Europa. In de twintigste eeuw was het echter, op een korte revival in de sixties na, niet meer zo hip. Ondanks dat ook hier de kwaliteit enorm is toegenomen wordt Marsala tegenwoordig vooral nog gebruikt in de keuken, voor bijvoorbeeld Pollo al Marsala of het dessert Tiramisu.
Weetje: Marsala dankt de naam aan de gelijknamige stad in het Westen van Sicilië. De Moren gaven deze stad de naam Marsah El Allah, Haven van God.
Op de oostelijke helling van de vulkaan liggen in de donkere vruchtbare grond verschillende wijngaarden tot wel 1000 meter hoog. Door deze hogere ligging rijpen de druiven hier gelijkmatiger en dat proef je terug in de wijn. Hier komen de prachtig elegante wijnen vandaan: licht rood, perfecte zuurgraad, bessen en rokerige tonen (hoe kan het ook anders zou je bijna denken, maar gelukkig heeft het niks weg van de zwavelachtige rook die uit de krater walmt). Of de vaak gemaakte vergelijking met Bourgogne wijnen opgaat weet ik persoonlijk niet, maar de mooiste elegante en complexe wijnen van Sicilië komen wel van deze hellingen. Er zijn zelfs enkele “vergeten” wijngaarden met stokken van wel 100 jaar oud die de Phylloxera plaag hebben overleefd.
Dus, wil jij dat vakantiegevoel vasthouden, of dat ultieme Italiaanse sfeertje creëren en eens iets anders proberen? Zet de soundtrack van The Godfather op, trek een mooie fles wijn uit Sicilië open en geniet! Deze Barbazzale smaakte heerlijk bij dit recept voor lamsfilet met rozemarijn.
Heb jij “an offer I can’t refuse”? Laat het me weten @Jeurwine
Deel dit recept
Foodie, chef en blogger met passie voor heerlijk eten en genieten.
Geef een reactie